Conceit
Z łacińskiego terminu „pojęcie” poetycka zarozumiałość jest często niekonwencjonalną, logicznie złożoną lub zaskakującą metaforą, której rozkosz jest bardziej intelektualny niż zmysłowy. Petrarka (od nazwiska włoskiego poety Petrarki) zarozumiała postać w sonetach i kontrastuje z bardziej konwencjonalnymi zmysłowymi wyobrażeniami opisującymi doświadczenie miłości. Na przykład w Szekspirowskim „Sonecie XCVII: How like a Winter hath has my Absence were”, „Jakie poczułem mróz, jakie ciemne dni widziałem!” lamentuje nad kochankiem, chociaż jego separacja odbywa się w urodzajne dni lata i jesieni.
Metafizyczną zarozumiałość charakteryzują mniej konwencjonalne, bardziej ezoteryczne skojarzenia. John Donne i inni tak zwani poeci metafizyczni używali zarozumiałości, aby połączyć zmysły z abstrakcją wykorzystując element zaskoczenia i nieprawdopodobieństwa, aby przyciągnąć uwagę czytelnika. Na przykład w „A Valediction: Forbidding Mourning” John Donne wyobraża sobie dwoje splecionych kochanków jako punkty kompasu. (Więcej informacji na temat zarozumiałości Donne’a można znaleźć w przewodniku Stephanie Burt’s Poem Guide on The Sun Rising Johna Donne’a).